Η ιστορία του ψωμιού είναι τόσο μεγάλη, όσο και η παρουσία σχεδόν του ανθρώπου στη γη.
Στην αρχαία Αίγυπτο με την ανατολή του πολιτισμού άρχισε να παρασκευάζεται και το ψωμί.
Από την αρχή της ζωής στον Πλανήτη μας, οι άνθρωποι έτρωγαν ωμούς τους δημητριακούς καρπούς, αργότερα έμαθαν να τους καβουρδίζουν.
Το πρώτο αλεύρι δεν είχε καμία ομοιότητα με το σημερινό. Ήταν αλεύρι από καβουρδισμένους ή αποξηραμένους σπόρος που είχαν τριφτεί ή κοπανιστεί ανάμεσα σε δύο λείες πέτρες. Αργότερα έμαθαν να ανακατεύουν αυτό το πρωτόγονο αλεύρι με νερό και να παρασκευάζουν τους πρώτους χυλούς που είναι οι πραγματικοί πρόγονοι του σημερινού ψωμιού. Στη συνέχεια έμαθαν να φτιάχνουν πιο πηκτούς χυλούς, τους οποίους έψηναν απ’ ευθείας στη φωτιά ή τους άπλωναν μέσα σε πυρακτωμένους λίθους. Τα πρώτα σκεύη που χρησιμοποιήθηκαν ήταν πήλινα ταψιά.
Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι στην αρχαία Αίγυπτο το ψωμί ζυμωνόταν με τα πόδια, κάτι που συνεχιζόταν ως τις αρχές του αιώνα μας, σε πολλές περιοχές της Ελλάδας και της Ευρώπης.
Τα πρώτα οργανωμένα αρτοποιεία εμφανίστηκαν στη Ρώμη επί αυτοκράτορα Τραϊανού το 97-117 μ.Χ.
Αρχαία Ελλάδα
Στην αρχαία Ελλάδα, το ψωμί παρασκευαζόταν και ψηνόταν στα σπίτια. Τα αρτοποιεία εμφανίστηκαν τον 2ο αιώνα μ.Χ.
Ανάμεσα στις πολλές ποιότητες ψωμιού που παρασκευάζονταν στην αρχαία Ελλάδα ήταν ο Ζυμίτης από αλεύρι, νερό και προζύμι, ο Άζυμος από αλεύρι και νερό, ο Σιμιγδαλίτης από λεπτότατο αλεύρι προερχόμενο από καλής ποιότητας σιτάρι κ.λπ.
Από αρχαία κείμενα προκύπτει ότι οι Έλληνες προσέφεραν άρτους στους Θεούς, τους οποίους ονόμαζαν θειαγόνους άρτους. Στο ναό της Δήμητρας στην Ελευσίνα κατά την εορτή των θεσμοφορίων, προσέφεραν στη Θεά μεγάλους άρτους, από τους οποίους η συγκεκριμένη εορτή ονομαζόταν “μεγαλάρτια”.
Ψωμί και θρησκευτική ζωή
Το ψωμί σαν το πιο απαραίτητο βιωτικό αγαθό, σε σχέση με τη θρησκευτική και λειτουργική ζωή των ανθρώπων, συνδέθηκε άρρηκτα με το Χριστιανισμό. Στον τύπο προσευχής που έδωσε ο ίδιος ο Χριστός, υπάρχει αίτημα για τον “Άρτον τον επιούσιον”. Λίγο πριν το Σταυρικό θάνατο, ο Χριστός ευλόγησε τον άρτον και τον ομοίωσε με το Σώμα Του.
Η ευλάβεια των ανθρώπων απέναντι στο καθημερινό ψωμί που ποτέ δεν πετούν, δείχνει πέρα από την αξία του ψωμιού στη διαβίωση και τη χρησιμότητά του στη θρησκευτική ζωή τους.
Επίλογος
Το ψωμί εκτός από τη διατροφική και ποιοτική του αξία έχει χρησιμοποιηθεί σαν σύμβολο ευημερίας, ειρήνης και χωής, στην παγκόσμια ιστορία.
Ο Πάπας Ιωάννης ο Β’ σε παγκόσμιο συνέδριο αρτοποιών στη Ρώμη, απευθυνόμενος στους συνέδρους είπε ότι τρία στοιχεία στη γη είναι απαραίτητα για τη ζωή των ανθρώπων: ο αέρας, το νερό και το ψωμί. Συμβολίζουν δε τη θεία επιταγή για ειρηνική συμβίωση και αγάπη μεταξύ τους.
Μία απάντηση